De remake van een gevallen beeld
Kunst wordt niet altijd gewaardeerd
Onze kat is een schatje. Hij geniet van de tuin maar racet ook graag door het huis. Een botsing met een van mijn beeldjes was dus te verwachten. Met berusting raapte ik de onderdelen op en bracht ze naar het atelier. Weer wat geleerd, want tin is bros en de figuurtjes waren te dun. Vanaf nu maak ik mijn tinnen beeldjes met een intern ijzeren geraamte. Gelukkig bewaar ik mijn mallen en kon ik het opnieuw gieten. Nu hoef ik alleen nog te beslissen of ik de brokstukken omsmelt of dat ik er misschien broches van maak.
Ons katertje is na dit voorval niet gestraft. Helaas heeft hij zijn staartje in een beker hete thee gestopt, waardoor het is afgestorven. Zijn mama heeft het malletje van zijn staartje niet bewaard en hij moet nu dus staartloos door het leven. Hij draagt een tuigje in de tuin. Uiteraard altijd onder toezicht. Zo kan hij veilig van de tuin genieten en zijn andere dieren veilig voor hem. Het tuigje deert hem niet en ik kan heel goed leven met afgeknakte bloemen. Daar is altijd wel vaasje voor te vinden.