Soms heb je het verlangen om iets te maken. Zo wilde ik graag iets maken, nadat ik in het journaal opnieuw hartverscheurende beelden van vluchtelingen zag. Er zijn zoveel verschillende redenen waarom mensen voorgoed hun thuis verlaten. Ik kan geen dictators wegsturen, natuurrampen tegenhouden of ander onrecht ombuigen naar recht. Toch moest ik iets doen met het verlangen om die grote anonieme getallen een gezicht te geven. Tijdens het wandelen viel mijn oog op de scherven op mijn pad. Gebroken, gehavend en van waarde ontdaan. Daar kon ik wel iets mee, dus nam ik ze mee naar mijn atelier. De derde foto heb ik gemaakt in september 2018. Tot eind 2019 heb ik verschillende keren geprobeerd om iets te maken van mijn scherven, maar kon niets vinden waar ik tevreden over was. Tot ik op het idee kwam om de stenen te slijpen tot ovalen cabochons. Plots veranderde oude tegels in portretten. Van genegeerd naar gezien en gewaardeerd, zodoende kreeg het de titel Neglected-respected # 1, 2 en 3.
Galerie Friends of Carlotta organiseerde een wedstrijd om haar 25-jarig bestaan te vieren met de titel Eureka. Het idee om mijn tegels te slijpen had mij precies dat gevoel van vreugde en opluchting gegeven. Het werk dat je instuurde moest vergezeld gaan met een beschrijving van jouw eureka moment en dat zou deel uit maken van het totale werk. De tekst mocht niet langer zijn dan 500 tekens en daarom heb het in de vorm van poëzie opgeschreven. Helaas is de wedstrijd door de Covid-19 pandemie eerst uitgesteld en later geannuleerd. Natuurlijk was ik teleurgesteld, maar nadat ik in maart 2020 dit werk had ingestuurd heb ik vaker gebruik gemaakt van poëzie. Poëzie stelt beschouwers in staat om de bedoeling van mijn werk te begrijpen. Een inzicht dat voor mij voelt als het winnen van de hoofdprijs!
Er is een online catalogus van Eureka. Nieuwsgierig naar het eureka gevoel van de andere 86 deelnemers? Via deze link kun je de Eureka catalogus downloaden .