Ik wil niet bloggen!
en toch staat hier mijn blog?!
Ik wil helemaal niet bloggen. Het liefst zit ik in mijn atelier te werken. Wat ik daar doe heeft voor mij waarde. Bloggen, Instagram en een website kosten tijd en leidden af. Toch heb ik een eigen website gemaakt, een Instagram account en zelfs een aantal blogs geschreven. Niks is zo inconsequent als de mens, nietwaar.
Waarom ik dan toch een blog?
Simpel. Het is zinvol. Heeft even geduurd voordat ik zelf ontdekte dat het zinnig is. Op allerlei kanalen zie je staan dat je moet bloggen als kunstenaar. Ik heb daar serieus naar gekeken, maar het sprak me niet aan. Het is ook niet zinnig omdat iedereen het doet, toch? Het is zinnig omdat het een aanvulling is op jouw vorm van communiceren. Als kunstenaar ben je bezig met communiceren via beelden. Foto's, video's, schilderijen, beeldhouwwerken, maar ook toneel, muziek en performances vertellen een verhaal. Waarom jij een verhaal vertelt als kunstenaar en het medium dat je daarvoor kiest is
heel persoonlijk. Nadat je een werk af hebt komt er een moment dat je het wil delen met anderen. Waarom jij iets wil delen kan heel verschillend zijn. Je bent trots op wat je gemaakt hebt, nieuwsgierig naar de reactie van anderen of je wil het verkopen.
Bloggen is een vorm van delen.
Om je kunstwerk toegankelijk te maken voor een onbekende beschouwer heeft die beschouwer soms extra informatie nodig. Zo kan iemand beter iets op waarde schatten. Het is niet voor niets dat je een begeleidend schrijven bijvoegt wanneer je werkstukken instuurt voor een wedstrijd. Bij je opleiding deed je dat ook, zodat de docenten meegenomen werden in jouw wereld en je zinnige aanwijzingen konden geven. Bloggen is daarom voor mij een logisch vervolg op de toelichtingen die voor veel kunstenaars bij hun werkproces horen.