Een gegoten zilveren beker van een 3D geprint wasmodel
Het is een proces met veel vakwerk en handwerk
Vaak wordt gedacht dat een 3D printer een kant-en-klaar eindproduct oplevert. Bij sommige materialen is dat ook zo. Een voorbeeld is het grijze proefmodel op de foto. Je kunt ook direct zilver printen, maar dat is nog steeds erg duur. Daarom wordt alleen het wasmodel 3D-geprint. Een 3D computermodel kan ingewikkelder zijn dan een met de hand gemaakt ontwerp. Het gietproces en de afwerking blijven hetzelfde. Een 3D print heeft ook beperkingen. Er zijn namelijk gaten gemaakt in de bodem van deze beker om hem te kunnen printen. De 3D print wordt gemaakt in een bad van vloeibare was en hars. Het mengsel stolt op de plek waar de laserstralen elkaar kruisen en vormt zo het model. Dit vloeibare mengsel moet wegvloeien, zodat de vorm kan uitharden onder invloed van UV-licht. In een beker zonder gaten in de bodem blijft de vloeistof achter. Hierdoor zou je een blok krijgen in plaats van een holle vorm. De vorm en dunne wand van deze beker maken het gieten ervan technisch ingewikkeld. Daarom werden er twee wasmodellen geprint en zo kon ik het blauwe reservemodel laten zien. De technische ondersteuning en het vakmanschap van de gieters van Horbach uit Idar-Oberstein maakten mijn idee realiteit.
Aan de onderkant en op de rand kun je de gietkanalen bij de zilveren beker zien. Op de tweede foto zie je hoe ik een afgezaagd gietkanaal in mijn hand houd. Met een trekijzer en de trekbank verander ik het gietkanaal in een ronde draad waarmee ik de gaten kan vullen. (Foto 3) Voor elk gat wordt een passende staaf gemaakt. Rond de linker staaf zitten al zogenaamde pioentjes. (foto 4) Dit zijn stukjes zilversoldeer. Zodra de beker roodgloeiend is gemaakt met een brander, smelt het soldeer. Daarna is de beker waterdicht en wordt het overtollige materiaal aan de boven- en onderkant weg gevijld. De binnenkant wordt geschuurd en gepolijst, de buitenkant krijgt een satijnen glans. Tot slot heb ik de letter F met de hand gegraveerd. Ik wil zo duurzaam mogelijk produceren. Daarom maak ik alleen een plastic proefdruk als dat nodig is. Tijdens het werken heb ik het afval zorgvuldig gescheiden. Vijlsel en afgezaagde gietkanalen kan ik omsmelten en zelf gebruiken. Schuurafval bevat relatief veel zilver. Ik bewaar het apart van de restjes schuurpapier, polijstresten en ander afval. Op deze manier kan het efficiënter gerecycled worden, want helaas kost recyclen ook energie.